Jak radzić sobie ze stresem

3 stopnie radzenia sobie ze stresem

  1. Blokowanie stresu – kiedy umiesz go zatrzymać lub przed nim uciec na pewnym etapie.
  2. Zarządzanie stresem – kiedy umiesz zarządzać stresami powstającymi niezależnie od Ciebie.
  3. Panowanie nad stresem – poziom bezstresowego życia. Nie dopuszczasz do powstania toksycznych stresów. Nie musisz więc nimi zarządzać ani ich blokować. 

Moje podejście do stresu

  1. Uproszczony model człowieka to 3 elementy – połączone na wiele sposobów: 
    1. Ciało fizyczne
    2. Umysł – myśli, inteligencja, pamięć zasadnicza
    3. Emocje
  2. Zdrowie odczuwamy (a właściwie nie odczuwamy) kiedy ciało jest w harmonii i nie mamy sygnałów że coś jest zaburzone.
  3. Dobre samopoczucie psychiczne to również harmonia umysłu, ciała i emocji.
  4. Kiedy coś zaburza harmonię – nasze czujniki generują sygnał. Może nim być ból, czerwone światło na skrzyżowaniu albo widok znienawidzonej osoby.
  5. Na tej podstawie powstaje stresor – obraz lub odczucie. Wywołuje on napięcie a potem spiętrzenie negatywnych energii w ciele.
  6. Możemy je odczuć jako ból, duszenie, pieczenie, ucisk, blokadę itp. Jak tama na rzece blokują przepływ energii. Napięcie wynikające z braku równowagi nazywamy stresem.
  7. Jeśli sygnały są zbyt mocne lub trwają zbyt długo -dolegliwość przeradza się w chorobę. Lekceważona w chorobę przewlekłą. Lepiej do tego nie dopuszczać.

W trakcie sesji nauczysz się:

  • Jak radzić sobie z silnym stresem i nerwami?
  • Jak natychmiast wyjść z psychicznego dołka?
  • Jak radzić sobie z paraliżującym stresem?
  • Jak poczuć się lepiej w ciągu kilku minut?
  • Co zrobić z nadmiarem obowiązków?
  • Jak radzić sobie ze stresem w pracy?
  • Jak czuć się dobrze w trudnym związku?
  • Jak ulżyć swoim cierpieniom i nie tworzyć nowych?
  • Jak zamienić bezsenność w zdrowy sen?
  • Jakie są nietypowe i nieoczywiste metody radzenia sobie ze stresem?

Oczywiście nie wszystko naraz – ale na pewno te elementy, które są Ci najbardziej potrzebne. I od razu przećwiczymy ich skuteczność.

Teorie psychologiczne o powstawaniu stresu.

  1. Według Hansa Selyego stres jest wynikiem nieodpowiedniej reakcji organizmu na stresor – bodziec wywołujący stres. Selye uważał, że stresor wywołuje w organizmie ogólną reakcję adaptacyjną (GAS), która składa się z trzech faz:
    alarmowej, oporu i wyczerpania.
    W fazie alarmowej organizm przygotowuje się do walki lub ucieczki, a stresor wywołuje szereg reakcji fizjologicznych, w tym wzrost poziomu kortyzolu. W fazie oporu organizm stara się utrzymać stan homeostazy, a w fazie wyczerpania pojawiają się objawy chorobowe.
  2. Lazarus zakłada, że stres jest wynikiem subiektywnej oceny sytuacji. Stres, zależy od tego, jak jednostka interpretuje sytuację i jakie emocje się z nią kojarzą. W tej teorii związek między umysłem, emocjami i ciałem jest bardzo bliski, ponieważ emocje są reakcją na interpretację sytuacji, a te emocje wywołują reakcje fizjologiczne w ciele, takie jak wzrost poziomu kortyzolu.
  3. Teoria zaburzeń regulacji emocji (ang. Emotion Dysregulation Theory) mówi, że stres powstaje wtedy, gdy jednostka ma trudności z regulacją swoich emocji. Według tej teorii, osoby, które mają niską umiejętność regulacji emocji, mają trudności z radzeniem sobie ze stresorami.